Een mysterie in vier versnellingen
Er zijn van die dingen in het leven die je niet meteen opvallen. Tot ze dat wél doen. Zoals de vier fietsen waarvan er drie al maandenlang trouw staan te wachten bij een heg ter hoogte van de Dichterseweg nummer 1 in Doetinchem. Ze staan daar. Stil. Verlaten. En ze lijken met de dag melancholieker te worden.
De Weesfietsen van de Dichterseweg (eigen foto)
Het begon onschuldig met één fiets. Een vergeten tweewieler na het Stadsfeest, dacht ik. Misschien een biertje te veel, een lift naar huis, en de fiets bleef achter. Kan gebeuren. Echter daarna kwam er een tweede. Twee fietsen. Hmm. Festival Achterland was net geweest. Misschien een stelletje dat samen kwam, maar apart vertrok. Of een spontane carpoolactie.
En even later in datzelfde weekeinde … drie fietsen. De puzzel werd vreemder. Misschien iemand die op de kermis was geweest? Wie laat z’n fiets achter na een avondje suikerspinnen en botsauto’s? En hoe ga je dan naar huis? Lopend? Op een pony? In een winkelwagentje?
En zo begon de heg al een beetje op een fietsenstalling te lijken. Sinds kort staan er vier. Vier fietsen. Vier verhalen. Vier mysteries. En geen enkel slot dat kraakt van opluchting. Zijn het vergeten vrienden? Verloren zielen? Ex-fietsen van mensen die nu met een step door het leven gaan? Iemand moet ze missen. Toch? Of is dit een geheime Doetinchemse traditie—een soort ‘fiets-offer’ aan de heg der herinneringen?
Laten we even stilstaan bij de emotionele kant. Deze fietsen zijn gebouwd om te bewegen. Om wind door hun spaken te voelen. Om kettingen te laten ratelen van vreugde. Maar nu staan ze daar. Ongebruikt. Onbemind. Ongepoetst. Ze kijken verlangend naar elke voorbijganger, hopend op herkenning. Maar niemand stopt. Niemand zegt: “Hé, daar is mijn fiets!”
Of er een vijfde bijkomt is een vraag die ons allemaal bezighoudt. Wordt de heg een heiligdom? Een soort Bermuda-driehoek voor fietsen? Zal er binnenkort een vijfde fiets verschijnen, als stille getuige van een nieuwe avond vol feest en vergetelheid?
Dan toch maar een oproep van een Doetinchemse fietsfluisteraar: heb jij een fiets gemist na het Stadsfeest, Achterland of de kermis? Loop dan als je van de stad komt eens langs de eerste heg aan de linkerkant van de Dichterseweg. Wie weet staat jouw trouwe ros daar nog. En als je ‘m niet herkent -het mag uiteraard niet omdat het niet jouw eigendom is-, maar neem er dan gerust eentje mee. Ze willen gewoon weer rijden. Je dient er een sociaal maatschappelijk fietsaspect mee.
